Lwia paszcza – uprawa krok po kroku

Lwia paszcza – uprawa i zastosowanie

Lwia paszcza to roślina jednoroczna, dlatego w jej przypadku nie ma kłopotu z zimowaniem, stosowaniem odsłon czy dodatkowym ściółkowaniem. Niskie odmiany warto sadzić na obrzeżach rabat i wzdłuż trawników, wyższe mogą stanowić na rabatach szczególne tło. Ponadto nadają się do sadzenia przy murach, ogrodzeniach oraz elementach małej architektury. Uprawa lwiej paszczy dobrze sprawdza się także w pojemnikach, np. na balkonie czy tarasie. Roślina kwitnie długo, od czerwca do października. Gatunek jest kojarzony z ogrodami wiejskimi, ale pasuje także do wielu innych stylów urządzania – od formalnego po angielski.

Lwia paszcza – uprawa. Najważniejsze aspekty pielęgnacji

Lwia paszcza lubi miejsca słoneczne – uprawa jest wtedy łatwa, rośliny kwitną obficie i są mniej narażone na choroby grzybowe. Preferuje podłoża żyzne, piaszczysto-próchnicze o pH=5,5-6,6. Toleruje słabsze typy gleb, poza podmokłymi. Lwia paszcza – uprawa:

• Siew – nasiona wysiewa się w marcu w pojemnikach umieszczonych w pomieszczeniu lub od kwietnia do maja wprost do gruntu. W drugim przypadku zwykle lwią paszczę sieje się w rzędach, a pikuje sadzonki z 2-3 liśćmi właściwymi (dwa pierwsze to liścienie). Lwia paszcza – uprawa w pojemnikach w domu: gdy rozsada ma ok. 10 cm wysokości przesadza się ją do większych donic lub skrzyń po kilka (zależnie od pojemności) lub w ogrodzie w rozstawie 40-40 cm. Termin sadzenia często przypada na początek maja;
• Podlewanie – lwia paszcza lubi podłoże umiarkowanie wilgotne, ale nie mokre. Dlatego podlewa się ją regularnie przez cały okres uprawy, zwłaszcza w początkowej fazie rozwoju i w letnie upały;
• Nawożenie – można stosować nawozy organiczne, np. humusowy. Najlepsze są nawozy zawierające dużo fosforu. Lwia paszcza – uprawa dobrze udaje się w 2-3 roku po zastosowaniu obornika. Corocznie można stosować kompost;
• Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne – podłoże warto ściółkować, to ograniczy wyparowywanie wody z gleby, a pewnym stopniu zmniejszy zachwaszczenie. Chwasty należy regularnie usuwać. Przekwitające pędy z wykształcającymi się nasionami lwiej paszczy zaleca się przycinać. Roślina wytwarza wtedy pędy boczne, które również zakwitają.

Lwie paszcze – uprawa bez problemów. Choroby i szkodniki wyżlinu większego

Właściwa uprawa lwiej paszczy rzadko wiąże się z koniecznością walki z chorobami i szkodnikami. Gatunek jest dość odporny na takie problemy. Głównym zagrożeniem są choroby fizjologiczne wynikające z niedoboru (zasychanie) lub nadmiaru wody (gnicie korzeni). Ten drugi czynnik może spowodować także występowanie chorób inwazyjnych, np. grzybowych. Zdarzyć się może, że rośliny zostaną „opanowane” przez mszyce. Owad występuje kolonijne, jest łatwy do rozpoznania, a w czasie żerowania pozostawia lepką spadź (związki cukru), która jest przysmakiem dla mrówek. Mszyce warto zwalczać ekologicznie – naturalnymi preparatami, np. opartymi na bazie czosnku. Ponadto roślinę można podlewać dla wzmocnienia gnojówką ze skrzypu (w rozcieńczeniu 1:5, 1:10), która zawiera dużo krzemionki.

Lwia paszcza to gatunek przyjazny ogrodnikowi – uprawa jest łatwa, a kwitnienie długie i obfite. Jedynym mankamentem jest konieczność corocznych dosiewów i sadzenia.