Prawidłowa uprawa i pielęgnacja zamiokulkasa
Zamiokulkas zamiolistny (Zamioculcas zamiifolia) to ozdobna roślina pokojowa mierząca 30–150 cm, która przypomina nieco paprocie i palmy. Z uwagi na niewielkie wymagania pielęgnacyjne i dużą wytrzymałość na niekorzystne warunki, roślina ta szybko znalazła sobie grono sympatyków w naszym kraju. Dowiedz się, jak stosując się do kilku podstawowych zasad pielęgnacji, możesz zadbać o piękny i zdrowy wzrost Twojego zamiokulkasa.
Nawożenie zamiokulkasa
Zastanawiasz się, dlaczego Twój zamiokulkas nie wypuszcza nowych liści? Uprawa zamiokulkasa nie należy do najtrudniejszych, ponieważ nie wymaga on równie intensywnego nawożenia co inne rośliny domowe. Aby zamiokulkas był ozdobą naszej domowej dżungli, rósł zdrowo i wypuszczał nowe pędy, na początek należy przygotować mu odpowiednią glebę. Zamiokulkas lubi przepuszczalną ziemię bogatą w składniki odżywcze, więc warto przygotować mu podłoże z niewielką dawką nawozu długodziałającego. Dzięki takiej gotowej mieszance wysokiego i niskiego torfu zapewnisz roślinie zdrowy i energiczny wzrost. Do uprawy zamiokulkasa można także użyć podłoża uniwersalnego z nawozem startowym. Nawożenie zamiokulkasa w okresie wegetacji również jest proste – wystarczy nawozić roślinę systematycznie co 2–3 tygodnie nawozami wieloskładnikowymi rozcieńczonymi do 1/2 albo 1/4 zalecanej dawki dla roślin doniczkowych. W pozostałym okresie zamiokulkas nawozimy raz na około 8 tygodni. Alternatywą dla nawozów w płynie są pałeczki nawozowe, które po włożeniu do ziemi stopniowo uwalniają niezbędne składniki odżywcze. Choć zamiokulkas nie przepada za jałową glebą, to nie wolno przesadzać z nawożeniem. Zbyt intensywnie nawożony i podlewany zamiast wypuszczać nowe liście, zacznie żółknąć i gnić. Co więcej, nadmierne podlewanie może przyczynić się do rozwoju chorób grzybicznych i bakteryjnych, a nawet obumierania rośliny. Z tego powodu należy też unikać stosowania nawozów w okresie jesienno-zimowym oraz tuż po przesadzeniu.
Prawidłowe podlewanie zamiokulkasa
Co ma wspólnego zamiokulkas z kaktusem? Obie rośliny należą do rodziny sukulentów. Podobnie jak sukulenty, zamiokulkas gromadzi w swoich mięsistych liściach wodę i dlatego dobrze toleruje krótkie okresy suszy oraz nie wymaga intensywnego podlewania. Niestety wiele osób o tym zapomina i chętnie podlewa zamiokulkasa przy każdej nadarzającej się okazji. Częste podlewanie nie tylko jest niewskazane, ale może być niebezpieczne dla zamiokulkasa. Przelanie rośliny może prowadzić do żółknięcia liści, gnicia kłącza i korzeni, dlatego Zamiokulkas należy podlewać oszczędnie. W zimie należy podlewać roślinę dopiero wtedy, gdy wierzchnia warstwa podłoża jest całkiem sucha. Zamiokulkas najlepiej podlewać odstałą wodą o temperaturze pokojowej. Cały urok zamiokulkasa kryje się w jego błyszczących, zielonych liściach. Podczas podlewania rośliny należy uważać, aby nie pomoczyć jej liści, ponieważ na skutek kontaktu z wodą zmatowieć i pokryć się nieestetycznymi plamkami z osadu wapnia.
Przesuszenie zamiokulkasa zdarza się raczej rzadko. Z uwagi na swój afrykański rodowód zamiokulkas jest wytrzymały na trudne warunki klimatyczne i potrafi przetrwać bez podlewania nawet do czterech miesięcy. Przed utratą wody i składników odżywczych chroni go dobrze rozwinięty system zgrubiałych liści i pędów. Jeżeli jednak zauważymy kilka pomarszczonych listków na roślinie, to jeszcze nie powód do paniki. W takiej sytuacji wystarczy podlać Zamiokulkasa, a roślina szybko odzyska zdrowy wygląd.
Przesadzanie zamiokulkasa: jaka ziemia i doniczka?
Zamiokulkas toleruje różne typy gleby, od piaszczystych po nieznacznie gliniaste, ale preferuje dobrze przepuszczalne i żyzne podłoże o odczynie lekko lub średnio kwaśnym (pH 5,5–6,5). Pod uprawę zamiokulkasa najlepiej wybrać mieszaninę substratu torfowego, mieszaninę torfu z piaskiem albo drobnym żwirem lub podłoże uniwersalne z nawozem startowym.
Jeżeli zastanawiasz się, dlaczego zamiokulcas nie wypuszcza nowych liści, to warto sprawdzić, czy powodem nie jest właśnie nieodpowiednie podłoże. Zbyt ciężka, gliniasta gleba zatrzymuje za dużo wody, co może prowadzić do zahamowania rozwoju zamiokulkasa, gnicia kłącza, a nawet całej rośliny.
Innym powodem zahamowania rozwoju rośliny może być za mała doniczka. Młodsze rośliny należy przesadzać raz w roku, najlepiej wczesną wiosną lub na koniec lata. Starsze rośliny (powyżej 5 lat) nie muszą być przesadzane regularnie i można poczekać z przesadzaniem do czasu, gdy przestaną się mieścić w obecnej doniczce. Do przesadzania najlepiej wybrać doniczkę większą o 2–3 cm w średnicy od obecnej.
Przesadzanie zamiokulkasa krok po kroku:
- Delikatnie wyjmij roślinę z doniczki i uważaj, aby nie uszkodzić korzeni.
- Usuń zeschniętą ziemię z korzeni.
- Umieść warstwę dobrze przepuszczalnej gleby na dnie doniczki.
- Wsadź kwiat do doniczki na tyle głęboko, by pędy były wzniesione w górę. Przysyp świeżą ziemią.
- Jeśli zamiokulkas rozłożył liście, możesz je usztywnić za pomocą drabinki lub patyczka do kwiatów doniczkowych.
Więcej informacji na temat przesadzania roślin doniczkowych znajdziesz w naszym szczegółowym przewodniku: https://www.lovethegarden.com/pl-pl/artykul/przesadzanie-roslin-domowych
Techniki rozmnażania zamiokulkasa?
Rozmnażanie zamiokulkasa nie należy do trudnych. Można przeprowadzić je na kilka sposobów, a najlepsze efekty osiąga się, robiąc to na wiosnę. Niestety rozmnażanie z nasion raczej nie wchodzi w grę, ponieważ roślina rzadko kwitnie w mieszkaniu. Zamiokulkasa rozmnaża się wegetatywnie, czyli przez tworzenie klonu rośliny. Aby nasz wysiłek nie poszedł na marne, do rozmnażania należy wybierać tylko zupełnie zdrowe rośliny. Jeżeli wybierzemy chory lub słaby egzemplarz macierzysty, wówczas powstałe sadzonki również będą podatne na choroby. Rozmnażanie wegetatywne polega na dzieleniu kłącza lub łodygi. Do alternatywnych metod należy rozmnażanie z sadzonek wierzchołkowych lub liściowych. W przypadku rozmnażania zamiokulkasa przez ukorzenianie sadzonki liściowej listki należy pobrać w okresie od kwietnia do czerwca.
Rozmnażanie zamiokulkasa z sadzonki liściowej
- Pobierz delikatnie kilka listków. Nie podcinaj końcówek, ponieważ może to utrudnić wypuszczanie korzeni.
- Zanurz liść ogonkiem w ukorzeniaczu. Więcej informacji na temat prawidłowego stosowania ukorzeniacza znajdziesz tutaj.
- Wsadź listek na około 2 cm do doniczki z dobrze przepuszczalną mieszanką gleby.
- Regularnie zwilżaj substrat.
- Postaw sadzonkę w jasnym miejscu, ale nie bezpośrednio w słońcu.
- Aby zapewnić sadzonce optymalną wilgoć i temperaturę, możesz osłonić ją odciętą plastikową butelką lub osłonką z podobnego materiału.
- Doglądaj regularnie sadzonki. Rozmnażanie zamiokulkasa z sadzonek liściowych to prawdziwy trening cierpliwości, ponieważ może upłynąć nawet rok, zanim młode rośliny wypuszczą korzenie.
Kluczowe cechy zamiokulkasa
Podsumowanie:
Stanowisko | Półcień, cień |
Typ gleby | Żyzne, próchniczne, przepuszczalne |
pH gleby | 5,5 do 6,5 |
Wilgotność gleby | Umiarkowanie wilgotna |
Maksymalna wysokość | 150 cm |
Zamiokulkas – choroby a nieprawidłowa pielęgnacja
Zastanawiasz się, dlaczego zamiokulkas nie wypuszcza nowych liści? Czemu niektóre pędy żółkną lub brązowieją? Zamiokulkas jest z natury odporny na choroby i trudne warunki klimatyczne. Choć uprawa zamiokulkasa nie należy do trudnych, to zdarza się, że niewłaściwa pielęgnacja może prowadzić do chorób i niszczenia rośliny.
Żółknące i brązowiejące liście
Plamy na liściach i poparzenia pojawiają się, gdy kwiat stoi w zbyt ostrym słońcu. Z czasem plamy mogą powodować żółknięcie i usychanie liści. Aby temu zapobiec, należy przestawić roślinę na mniej nasłonecznione stanowisko. Żółknięcie liści bywa także objawem starzenia się zamiokulkasa. W takim przypadku żółte liście wystarczy odciąć.
Gnicie liści i kłącza
Nieprawidłowe podlewanie zamiokulkasa i zbyt chłodne stanowisko mogą powodować choroby bakteryjne i grzybiczne, jak np. fytoftorozę. Jak ją rozpoznać? Zaatakowana roślina przestaje wypuszczać nowe pędy, a obecne liście zaczynają gnić. Ponadto na starszych liściach widoczne są wodniste plamy. Zamiokulkas nie powinien stać w wodzie. Na szczęście przelaną roślinę da się jeszcze odratować. W tym celu należy zaprzestać podlewania i dać glebie przeschnąć, a gdy substrat będzie dość suchy, wznowić podlewanie niewielkimi ilościami wody o temperaturze pokojowej raz w tygodniu. Można też przenieść zamiokulkas w cieplejsze miejsce i wymienić ziemię na suchsze podłoże torfowe o dobrej przepuszczalności. Choroby bakteryjne u zamiokulkasa objawiają się gniciem rośliny i nieprzyjemnym zapachem. Niestety dla rośliny borykającej się z chorobami bakteryjnymi nie ma już ratunku.
FAQ: Zamiokulkas
- Czy zamiokulkas jest trujący?
- Tak. Zamiokulkas wydziela toksyczne substancje, których spożycie skutkuje zatruciem, dlatego roślinę należy trzymać z dala od zwierząt oraz dzieci.
- Czy zamiokulkas kwitnie?
- Zamiokulkas hodowany w mieszkaniu kwitnie stosunkowo rzadko. Dzięki starannej pielęgnacji w warunkach zbliżonych do tych panujących w środowisku naturalnym zwiększamy szanse na to, że nasz zamiokulkas zakwitnie.
- Dlaczego zamiokulkas nie rośnie?
- Jeśli zamiokulkas nie wzrasta, powodem może być zbyt mała doniczka lub niewłaściwa pielęgnacja.