Uprawa papryczki chili w doniczce i ogrodzie
Papryczki chili to nie tylko doskonały dodatek zaostrzający smak potraw. Roślina ciekawie prezentuje się też na kuchennym parapecie. Nawet jeśli nie przepadamy za ostrością papryczki i nie używamy jej do gotowania, hodujmy ją ze względów estetycznych. Z powodzeniem zastąpi kwitnące kwiatki doniczkowe.
Odmiany papryczki chili
Do najpopularniejszych odmian papryczki chili uprawianych w domowych warunkach należą:
- Apache
- Cayenne
- Demon Red
- Etna
- Fuego
- Habanero
- Hungarian Hot Wax (papryka bananowa)
- Jalapeño
- Joe’s Long Cayenne
- Prairie Fire
- Super Chili
- Thai Hot Dragon
Najostrzejsza odmiana, którą można wyhodować w domu to Dorset Naga pochodząca z niewielkiego gospodarstwa rolnego Dorset w Wielkiej Brytanii. Papryczka pobija rekord skali ostrości – jej wynik to prawie 900 tys. jednostek Scoville’a.
Jakie narzędzia i sprzęty są potrzebne do uprawy papryczki chili?
Narzędzia i sprzęty potrzebne do uprawy papryczki chili:
- płaski pojemnik do wysiewu nasion,
- małe pojemniki np. kubeczki po jogurcie do wsadzenia kiełków,
- doniczka do rozsady (im większa, tym roślina wolniej wzrasta, bo najpierw rozbudowuje system korzeniowy, a dopiero później części naziemne),
- mały sekator lub ostre nożyczki do obcinania dojrzałych owoców.
Jak uprawiać papryczki chili?
Ostre papryczki lubią ciepłe i dobrze nasłonecznione stanowiska. Najlepiej rosną w domowych warunkach lub w szklarniach. Hodowane pod przykryciem dają owoce o intensywnym smaku i zapachu oraz o dużej ostrości. Odmiany papryczki chili, takie jak jalapeño, można sadzić bezpośrednio do odżywczej gleby utrzymującej stałą wilgotność. Roślina przyjmuje się jednak najlepiej w niewielkich doniczkach. Tak też najłatwiej uprawiać ją w domowych warunkach.
Uprawa papryczki chili nie jest trudna – jedyne czego potrzebuje to ciepło, odpowiednie nawodnienie i słoneczne stanowisko. Ta egzotyczna roślina źle reaguje na spadki temperatur i już poniżej 15°C traci kwiaty i zawiązki owoców. Papryczki nie przepadają też za wiatrem, dlatego jeśli hodujemy je na zewnątrz, musimy osłonić roślinę.
O czym jeszcze trzeba pamiętać hodując jalapeño? Uprawa tej ostrej papryczki nie powiedzie się, jeśli ustawimy ją w zacienionym miejscu. Papryczki chili są światłolubne, dlatego trzeba zadbać o jak najbardziej nasłonecznione stanowisko. Im więcej ciepła i promieni słonecznych, tym dla rośliny lepiej. Warto jednak pamiętać, że młode papryczki źle znoszą bezpośrednie działanie słońca. Dopóki więc nie podrosną, trzymamy je w miejscu słonecznym, ale chronimy przed mocnym promieniowaniem.
Kiedy i jak siać papryczkę chili? Papryczki chili uprawia się z rozsady. Najpierw jednak wysiewa się nasiona. Wysiew odbywa się od połowy lutego do połowy marca, a nasiona umieszcza się w małych doniczkach lub skrzynkach przechowywanych w domu. Roślina powinna mieć zapewnione niezmienne warunki, tj. wysoką temperaturę (między 20° a 26°C) i dobre naświetlenie.
Papryczka chili – uprawa:
- Wypełniamy doniczkę ziemią kompostową lub mieszanką torfu ogrodniczego i ziemi uniwersalnej.
- Wysiewamy do doniczki 2-3 nasiona papryczki – przez noc możemy namoczyć je w ciepłej wodzie, żeby wspomóc kiełkowanie.
- Zwilżamy ziemię wodą – utrzymujemy ją stale wilgotną, ale nie bardzo mokrą.
- Kiedy po ok. 6 tygodniach roślina wzejdzie i urośnie na kilka centymetrów, przesadzamy ją do osobnego pojemnika (nie musi być bardzo duży – wystarczy taki o wielkości 4 cm x 4 cm).
- Po ok. 3 tygodniach przesadzamy papryczkę do osobnej doniczki (najlepiej plastikowej, bo dobrze utrzymuje wilgoć i szybko nagrzewa się na słońcu) lub do skrzynki, jeśli sadzimy 2 lub więcej papryczek.
- Hodowla papryczek chili w domu wymaga samodzielnego zapylania kwiatów. Używając małego miękkiego pędzelka, przenosimy pyłek z pręcików na słupek, żeby kwiat zamienił się w owoc.
Jeśli papryczkę chili uprawiamy na zewnątrz, przesadzamy ją do skrzynek pod koniec maja lub na początku czerwca. Jeśli będziemy hodować ją w ogrzewanej szklarni – pod koniec kwietnia, a w nieogrzewanej – w środku maja.
Jeśli uprawiamy papryczkę w skrzynkach na balkonie lub ogródku, warto umieścić ją w szklarni. Dzięki temu zapewniamy jej stałe warunki temperaturowe, a roślina utrzymuje też odpowiednią wilgotność.
Oprócz regularnego podlewania papryczek i ich nawożenia, ważnym zabiegiem jest też usuwanie wierzchołków roślin. Zamiast rosnąć wysoko w górę, papryczka chili podczas uprawy krzewi się wtedy na boki i bujnie kwitnie.
Kiedy na roślinie pojawią się pierwsze owoce, zamiast podlewać papryczkę, delikatnie spryskujemy ziemię, w której rośnie. W ten sposób zapewniamy jej odpowiednią wilgotność, a jednocześnie jej nie przelewamy. Przy uprawie papryczki chili w doniczce musimy zadbać o jej regularne nawożenie. Stosuje się do tego np. biohumus, dodając go do ziemi co ok. 2 tygodnie.
Uprawa chili nie nastręcza problemów, o ile lubimy zajmować się roślinami. Bo choć papryczki nie są specjalnie wymagające, potrzebują stałego dostępu do wody. Podłoże, w którym się znajdują, musi być stale wilgotne, ale też dobrze przepuszczalne. Do uprawy jalapeño warto więc zastosować gotowe podłoże torfowe z dodatkiem nawozów mineralnych i organicznych, najlepiej takie przeznaczone pod uprawę pomidorów (np. Substral Podłoże Mix do Warzyw).
Papryczka musi mieć stale wilgotną glebę, ale w doniczce czy innym pojemniku nie może stać woda. Przelanie rośliny spowoduje, że jej korzenie zaczną gnić. Dlatego też w pojemniku powinny znajdować się otwory odprowadzające nadmiar wody. Uprawa papryczki chili wiąże się też z zapewnieniem roślinie dobrego podłoża bogatego w składniki odżywcze. Dzięki zastosowaniu gotowej mieszanki do sadzenia, roślina nie będzie wymagała częstego nawożenia.
Jak i kiedy zbierać papryczkę chili?
Pierwszych plonów papryczki chili można spodziewać się w sierpniu (jeśli posialiśmy ją w połowie lutego). To, kiedy pojawią się dojrzałe owoce, zależy od hodowanego przez nas gatunku. Jak rozpoznać, czy papryczka jest już gotowa do zerwania? W przypadku odmian czerwonych nietrudno to stwierdzić. W pełni dojrzała ma soczystą czerwoną barwę. Papryczki o zielonym kolorze trzeba dotknąć, żeby wiedzieć, czy można je już zbierać. Te, które są delikatnie miękkie, są dojrzałe. Twarde – powinny pozostać na krzaczku.
Papryczki chili obcina się nożyczkami przy samej łodydze. Częste zbieranie owoców dodaje roślinie energii do dalszego wzrostu, kwitnienia i produkowania kolejnych papryczek. Po zebraniu papryczki można przechowywać przez kilka dni w lodówce lub ususzyć i wykorzystać je jako przyprawę.
Możliwe problemy, szkodniki i choroby w uprawie papryczki chili
Papryczki chili narażone są na atak takich szkodników jak mszyce, mączliki (białe muszki) i przędziorki chmielowce.
Mszyce
Mszyce nie lubią cebuli, czosnku, lawendy i mięty, dlatego można posadzić je w pobliżu papryczek. Jeśli szkodnik już się pojawi, opryskujemy papryczkę chili ekologicznymi środkami takimi jak:
- woda z szarym mydłem,
- wywar z czosnku lub z cebuli,
- roztwór ogrodniczego mydła potasowego o zapachu czosnku.
Mączliki
Szkodniki pojawiają się głównie na roślinach uprawianych w szklarniach i pod osłonami. Żeby zmniejszyć ich populację, można zastosować żółte pułapki lepowe. Kiedy szkodniki pojawią się na roślinie, należy spryskać papryczkę ekologicznym środkiem do zwalczania mączlików.
Przędziorki chmielowce
Szkodniki nie lubią wilgotnego środowiska, dlatego roślinę regularnie spryskujemy wodą. Kiedy przędziorki już się na niej pojawią, papryczkę wstawiamy do wanny, dokładnie opłukujemy jej liście, a następnie na ok. 7 dni zakładamy na roślinę torebkę foliową. Taki sposób zadziała na dojrzałe osobniki szkodników, nie na jaja. Do usuwania przędziorków stosuje się np. preparaty z miodli indyjskiej. Są nieszkodliwe dla pszczół i innych owadów zapylających.