Uprawa wiśni – o czym należy pamiętać?

Jakie wymagania ma wiśnia?

Uprawa wiśni najlepiej udaje się w miejscach dobrze nasłonecznionych, np. na wystawie zachodnio-południowej. Wtedy wytwarza więcej owoców, poza tym są one dorodniejsze i nieco słodsze. Wiśnia nie ma dużych wymagań glebowych. Dobrze plonuje w przeciętnych glebach. Radzi sobie w podłożu piaszczystym i piaszczysto-gliniastym. Należy jednak unikać gleb kwaśnych i podmokłych. Optymalny odczyn zbliżony jest do obojętnego.

Sadzenie wiśni

Wiśnie można sadzić jesienią (październik – listopad) lub wiosną (marzec – kwiecień). Dołek powinien być nieznacznie większy od bryły korzeniowej. Najczęściej wybiera się sadzonki z gołym korzeniem (są najtańsze i najłatwiej dostępne), który lepiej przyciąć, jeśli jest zbyt długi, niż zaginać. Miejsce okulizacji, czyli charakterystyczne zgrubienie w dolnej części pnia, powinno znajdować się ok. 10cm nad ziemią. Odległość sadzenia zależy od siły wzrostu odmiany. Średnio wynosi 1,5 – 2,5m. Roślinę po posadzeniu należy obficie podlać. Większość odmian jest samopylna, tzn. nie potrzebuje innej odmiany – zapylacza – do obfitego owocowania. Warto jednak dopytać o to w sklepie, gdyż powodem słabego kwitnienia może być właśnie brak rośliny zapylającej.

Uprawa wiśni – podstawowe zabiegi pielęgnacyjne

• Nawadnianie – regularnie podlewa się młode rośliny (zwłaszcza latem), starsze jedynie w trakcie długo utrzymującej się bezdeszczowej pogody i upałów. Wiśnia ma największe potrzeby wodne w okresie intensywnego wzrostu i dojrzewania owoców.
• Nawożenie – w roku poprzedzającym sadzenie wiśni można zastosować kompost i obornik, które przekopuje się z podłożem. Później nawożenie jest mało intensywne. Co 1 – 2 lata można zastosować nawóz wieloskładnikowy mineralny lub obornik granulowany. Z reguły wystarcza jedna dawka aplikowana wczesną wiosną.
• Cięcie – w pierwszym roku uprawy (zaraz po posadzeniu) skraca się wszystkie pędy boczne wiśni do 2 – 3 oczka. Należy pozostawić wierzchołek. W kolejnych latach cięcie raczej ogranicza się do zabiegów sanitarnych (pędy uszkodzone, porażone przez choroby, słabe lub wrastające do wnętrza korony) oraz lekkiego przerzedzania korony. Optymalny termin przycinania to koniec lipca lub początek sierpnia, po zbiorze owoców.
• Ochrona – drzewa należy regularnie sprawdzać w poszukiwaniu chorób i szkodników (lub objawów). Profilaktycznie i doraźnie stosuje się środki ochrony roślin. W pierwszym przypadku warto wybierać preparaty ekologiczne. Do groźnych chorób wiśni zalicza się rak bakteryjny i brunatną zgniliznę drzew pestkowych. Szkodniki, na które narażone jest drzewo to m.in. mszyce, przędziorki, nasionnica trześniówka, muszka plamoskrzydła i kwieciak pestkowiec.
• Dodatkowe zabiegi – warto poprawić odporność wiśni na niekorzystne czynniki zewnętrzne, a tym samym ograniczyć problemy, a zwiększyć szansę na dorodny plon. Dobrym rozwiązaniem jest aplikacja szczepionek mikoryzowych i pożytecznych bakterii. W międzyrzędziach (o ile nie posiało się trawy) warto uprawiać rośliny fitosanitarne i nawozy zielone.

Uprawa wiśni nie wymaga specjalistycznej wiedzy i dużych nakładów czasu. W dodatku drzewa nie tylko dostarczają smacznych owoców, ale można je wykorzystywać jako dekorację ogrodu, np. obsadzając miejsca przy ogrodzeniu czy tworząc szpalery. Większość odmian nie jest zbyt wysoka, dlatego nie powodują nadmiernego zacienienia.