Dzięki iglakom możecie mieć w ogrodzie oryginalne zielone kompozycje przez cały rok. Wystarczy zadbać o nie we właściwy sposób.
Pielęgnacja iglaków (drzewek i krzewów iglastych) jest prosta. Jeśli rośliny są zdrowe i właściwie posadzone, to wystarczy je tylko odpowiednio podlewać, nawozić i przycinać. Dzięki tym zabiegom rośliny będą gęste i pięknie się zabarwią. Lista elementów, które wpływają na prawidłowy rozwój iglaków jest znacznie dłuższa, obejmuje również właściwy dobór sadzonki, zadbanie o warunki glebowe, odpowiednie nasłonecznienie, likwidację szkodników i inne. Więcej informacji i porad znajdą Państwo w dalszej części naszego serwisu.
Zakup sadzonki
Zakup sadzonki wymaga szczególnej uwagi, bowiem od jej kondycji zależy sukces uprawy. Warto ocenić, czy zdrowo wygląda, czy nie ma na sobie szkodników, czy igły są sprężyste i pozbawione wypustek, które mogą być oznaką choroby iglaków. Roślinę zawsze należy kupować z bryłą ziemi w donicy lub specjalnym pojemniku. Korzystniej jest wybrać mniejszą sadzonkę - łatwiej się przyjmie i szybciej ukorzeni. W przypadku większych okazów pielęgnacja iglaków jest trudniejsza i bardziej pracochłonna.
Gleba dla iglaków
Generalnie iglaki wolą gleby lekko kwaśne lub kwaśne. Natomiast sosny, jałowce i kosodrzewiny są tolerancyjne i mogą rosnąć nawet w glebie piaszczystej. Podłoże powinno być średnio wilgotne. Ziemia zbyt mokra lub zbyt sucha nie jest zalecana. Pielęgnacja iglaków już rosnących wymaga podsypywania warstwy wierzchniej podłożem torfowym lub ziemią ogrodniczą do iglaków. Taki zabieg wykonywany raz w sezonie sprawi, że zyskają dodatkową warstwę składników pokarmowych. W przypadku roślin, które są sadzone w glebie ubogiej, lekkiej i piaszczystej jest wymagane jest częstsze nawożenie iglaków i stosowanie większych dawek nawozów mineralnych.
Nasłonecznienie
Dla iglaków lepsze są miejsca nasłonecznione. Odmiany barwne, np. żółte, niebieskawe, srebrzyste, szczególnie lubią słońce. Dzięki niemu pięknie się wybarwiają. W słońcu również dobrze rosną jałowce, modrzewie, jodły, świerki. Są jednak rośliny, które preferują cień, np. cisy o zielonych igłach i mikrobioty syberyjskie. Z kolei odmiany importowane, np. cyprys owiec, kryptomeria czy cedr, źle znoszą polskie zimy. Lepiej uprawiać je w dużych pojemnikach i na zimę przenieść do chłodnego pomieszczenia.
Sadzenie iglaków
Iglaki można sadzić przez cały sezon. Jednak idealnym do tego okresem jest wiosna i wczesna jesień. Rośliny najlepiej sadzić od razu po zakupie. Iglaki nie lubią wielokrotnego przesadzania, dlatego warto dla nich znaleźć miejsce jeszcze przed zakupem sadzonek. Konieczne jest też zwrócenie uwagi na docelowy rozmiar rośliny. Poszczególne gatunki różnią się między sobą wzrostem, od 30-centymetrowych miniaturek, do wysokich, 30-metrowych świerków.
Na sadzenie warto wybrać bezwietrzny, chłodny dzień, by świeżo posadzone rośliny nie zostały przesuszone w słońcu. Najpierw należy usunąć chwasty i wykopać dwukrotnie większy od donicy dół, w której rośnie roślina. Wnętrze dołu zaleca się wypełnić ziemią do iglaków z nawozem. Sadzenie wykonuje się na tej samej głębokości, na jakiej iglaki rosły w pojemniku. Konieczna jest tu ostrożność, by nie uszkodzić korzeni. Młode sadzonki trzeba obficie podlać wodą. W zależności od docelowego wzrostu i szerokości, nowe krzewy nie powinny być sadzone zbyt gęsto.
Krzewami szybko rosnącymi są jałowiec wirginijski, sosna górska oraz cis pospolity. Iglaki można łączyć w kompozycje niemal ze wszystkimi roślinami. Mogą pod nimi rosnąć rośliny cebulowe, a szczególnie kwasolubne. Warto jednak zwrócić uwagę, że pod wysokimi iglakami, np. świerkami, może być dużo cienia. To idealne miejsce dla roślin cieniolubnych lub mniej wymagających.
Podlewanie iglaków
Pielęgnacja iglaków obejmuje również ich nawadnianie. Rośliny iglaste najlepiej podlewać wczesnym rankiem lub wieczorem. To pozwala uniknąć strat wody. Iglaki lubią, aby gleba była nasączona na ok. 30 cm w głąb. Przed pierwszymi przymrozkami również warto rośliny dobrze nawodnić. W zimie, jeśli nie ma mrozów, można je również delikatnie podlewać.
Czy podlewać roślinę po posadzeniu? Tak, i to obficie, aby powstało małe „błotko”. Jest to bardzo ważna czynność, która powoduje wyparcie powietrza z przestrzeni glebowych. Należy zapewnić roślinie małe ciśnienie wody przez 1 godzinę!
Jak podlewać?
- Młode iglaki – 3 razy w tygodniu przez pierwsze 2 tygodnie.
- Lepiej podlewać rzadziej a głębiej, niż często a płytko.
- W przeciętnych warunkach atmosferycznych i glebowych można nawadniać iglaki co 10 dni.
- W przypadku dużych drzew i roślin w pojemnikach nie wolno zaprzestać regularnego nawadniania, nawet pomimo opadów deszczu.
- W okresie suszy należy rozpocząć podlewanie, kiedy w glebie jest jeszcze dostatecznie dużo wody. Pod żadnym pozorem nie wolno doprowadzić do widocznych oznak przesuszenia, które w roślinach iglastych objawia się brązowieniem wewnętrznych części roślin. W tym celu najlepiej wykopać łopatką dołek o głębokości 8-10 cm i zbadać wilgotność gleby.
- W przypadku drzew i krzewów, w zależności od ich rozmiaru, zużywa się od 15 do 40 l wody na jedną roślinę - to naprawdę dużo.
- Iglaki podlewamy „pod korzeń”.
Nawożenie iglaków
Składniki odżywcze podłoża szybko się wyczerpują, dlatego nawożenie iglaków jest koniecznością. Do zasilania najlepiej stosować nawozy przeznaczone wyłącznie do roślin iglastych. Do pierwszego wiosennego zasilania pod koniec marca można wykorzystać obornik granulowany długodziałający, który zawiera azot. Jego składniki będą się uwalniać z granulek nawet 3 lata - dzięki temu pędy roślin będą intensywnie rosnąć. Podczas sezonu wegetatywnego, gdy rośliny rosną, do zasilania stosuje się zarówno nawozy do iglaków granulowane, jak i płynne. Granulki wystarczy rozsypać dookoła roślin. Można je też zmieszać z ziemią do iglaków i podsypać wokół sadzonki. Nawozy mineralne przeznaczone do rozcieńczania należy przygotowywać zawsze zgodnie z instrukcją producenta.
Jesienią stosuje się przedzimowe nawożenie iglaków – na przełomie września i października wybierajcie nawozy, które zawierają dużo fosforu i potasu. Te składniki przygotowują rośliny do zimy poprzez zwiększenie zimotrwałości i mrozoodporności. Jednocześnie system korzeniowy nadal będzie mógł się rozwijać, by wiosną odwdzięczyć się lepszym wzrostem. Minimum raz w sezonie należy stosować dodatkowo organiczne nawozy do iglaków, które oprócz pierwiastków, wprowadzają do ziemi cenne mikroorganizmy glebowe oraz próchnicę. Tych nawozów nie można przedawkować.
Żywopłot z iglaków
Odpowiednia pielęgnacja iglaków, a przede wszystkim ich przycinanie pozwalają na tworzenie pięknych zielonych dekoracji. Krzewy iglaste doskonale nadają się na żywopłoty. Tworzą zieloną, cienistą zasłonę, osłaniają od wiatru, kurzu, a dodatkowo od ciekawskich spojrzeń. Do tego celu szczególnie nadają się żywotniki zachodnie Brabant, cisy, cyprysiki i jałowce.
Strzyżenie iglaków
Iglaki można dowolnie przycinać i kształtować według swoich upodobań. Najlepiej zacząć wiosną, przed wypuszczeniem młodych przyrostów, a zakończyć cięcie pod koniec lipca. Warto o tym pamiętać, aby cięte grubsze gałęzie zdążyły zdrewnieć przed zimą. Podczas wiosennego cięcia usuwa się gałęzie uszkodzone przez choroby iglaków i sezon zimowy.
Szkodniki i choroby iglaków
Nieproszeni goście, jak np. chrząszcze, larwy motyli, przędziorki czy mszyce, potrafią osłabić, a nawet całkowicie zniszczyć roślinę. Dlatego w przypadku pojawienia się szkodników, należy natychmiast je zwalczać. Rdza i pleśń to choroby, które również zagrażają tym roślinom. W sklepach ogrodniczych znajduje się wiele specjalnie dedykowanych preparatów zwalczających choroby iglaków i szkodniki. Jeśli nie wiecie, co zaatakowało roślinę, weźcie jej uszkodzony kawałek ze sobą do sklepu, by pokazać sprzedawcy. Doświadczony ogrodnik na pewno pomoże w wyborze odpowiedniego preparatu. Rośliny iglaste mogą również cierpieć na niedobory magnezu, stąd ich obumieranie. W takiej sytuacji wystarczy zapewnienie doglebowego lub dolistnego nawożenia.
Szczepionki ochronne iglaków
Aby wspomóc rośliny, można użyć specjalnych szczepionek mikoryzowych. Wpływają one na lepsze zaopatrzenie roślin w wodę, wyższą dostępność składników pokarmowych, zwielokrotnienie powierzchni chłonnej systemu korzeniowego, stymulację wzrostu korzeni, wyższą odporność na choroby doglebowe oraz mniejszą wrażliwość na zasolenie i toksyczne związki w glebie.
Wapnowanie iglaków
To zabieg, który powinno się stosować co 4 lata. Dostarczając do podłoża wapń i magnez, poprawia się właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne gleby oraz zwiększa skuteczność przyswajania nawozów.
