Zabiegi przycinania powojników wywołują zazwyczaj najwięcej wątpliwości i obaw. Podpowiadamy, jak to zrobić, by zapewnić roślinom lepsze krzewienie się i kwitnienie.
W rodzinie powojników znajduje się ok. 500 gatunków roślin. Niektóre z nich kwitną wczesną wiosną, inne latem. Jedne wypuszczają pączki na starych pędach, inne na młodych. Dlatego przycinanie powojników uzależniono od okresu kwitnienia i według tego hodowcy wyodrębnili trzy grupy podzielone według sposobów cięcia 1 (porządkowe), 2 (delikatne), 3 (radykalne). Wspólne dla wszystkich clematisów jest pierwsze cięcie rok po posadzeniu na wysokość 30-40 cm, aby umożliwić mocniejsze krzewienie się. Rokrocznie wycina się również suche i obumarłe pędy.
Sposoby cięcia clematisów
Cięcie porządkowe
Do tej grupy należą clematisy botaniczne kwitnące wczesną wiosną na starych pędach, które zawiązały pąki już przed zimą, np. Clematis Montana, Atragene lub Armandii. Nie przycina się ich wcale lub jedynie wtedy, gdy rozrastają się nadmiernie. Możemy zrobić to od razu po kwitnieniu na wysokości ok. 100 cm lub usunąć połowę długości przekwitłych pędów. To pobudzi roślinę, do rozwijania pędów w dolnych częściach rośliny i ładnie zagęści. Dobrą metodą jest cięcie schodkowe, od węższej warstwy na górze po szeroką podstawę.
Cięcie delikatne
Stosujemy je przy clematisach wielkokwiatowych, które rozpoczynają swoje kwitnienie w maju i czerwcu na zeszłorocznych pędach. Przycinamy je co roku na wysokości 70-150 cm tuż powyżej pary pąków. Można zająć się tym późną jesienią lub bardzo wczesną wiosną, zanim roślina rozpocznie wzrost. Słabsze rośliny można przyciąć mocniej. Wycina się również pędy rosnące zbyt blisko siebie. Zupełny brak cięcia będzie powodować słabsze kwitnienie rośliny oraz wytwarzanie mniejszych kwiatów. Do powojników z tej grupy zaliczamy odmiany wcześnie kwitnące Beautiful Bridge, kompaktowe Multi Blue, kwitnące ponownie jak Liberation czy o pełnych kształtach jak Vyvyan Pennell.
Cięcie radykalne
Zalecane jest dla odmian późno kwitnących, tj. w czerwcu i lipcu. Gatunki z tej grupy przycina się w listopadzie-grudniu lub na przedwiośniu, zanim zacznie się ich wzrost, na wysokość 20-40 cm od ziemi, ponieważ tworzą kwiaty na tegorocznych przyrostach. Najstarsze pędy przycina się nawet do poziomu gruntu, by pobudzić wzrost nowych, a jednocześnie zwiększyć odporność rośliny. Cięcie sprzyja zawiązywaniu się kwiatów w kolejnym sezonie. Nie przycinane wyglądają nieestetycznie i powoli przestają kwitnąć. Do powojników z tej grupy można zaliczyć odmiany typu Viticella czy Texensis.
Jeśli trudno stwierdzić, który gatunek clematisów rośnie w ogrodzie, można zacząć prowadzić dzienniczek, notując w nim, np. czas zakwitania rośliny, drugiego kwitnienia itp. Takie wskazówki w późniejszych miesiącach bardzo ułatwiają dalsze prace pielęgnacyjne.